Рөстәм. Беркөн мин улым Рөстем белән әбисенә кунакка бардым.…

Рөстәм. Беркөн мин улым Рөстем белән әбисенә кунакка бардым. Самавыр,җырлый-җырлый, подноска килеп басты. Самавыр артыннан өстәлгә очпочмак, алма, карбыз, конфетлар килеп тулдылар. Алмары: "Мине ал, мине ал! "; конфетлары: "Кулыңны суз! Ах, тәмле без, ах тәмле! "; карбызы: "Кып — кызыл мин! Кып-кызыл! Кап авызыңа! , эрермен» ,-диешәләр. Рөстәм кулын сузарга ашыкмады. Ул башта миңа, аннан соң әбисенә карады. Әбисе аның тәлинкәсенә өч өчпочмак салды. Мин бер алма алып биредем. Апасы аның алдына ике конфет, бер телем карбыз куйды. Улым узең бик әдәпле тотты. Ашыкмый гына ашады. Авызын чапылдатмады. Ашъяулыкка карбыз суын агызмады. К этому тексту придумать вопросы